- niedouk
- niedouk {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. mos IIIb {{/stl_8}}{{stl_7}}'z pogardą, lekceważeniem o osobie niedouczonej, mającej braki w wykształceniu' {{/stl_7}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
niedouk — m III, DB. a, N. niedoukkiem; lm M. i, DB. ów «ironicznie, pogardliwie o człowieku niedouczonym» … Słownik języka polskiego
niedo- — «pierwszy człon wyrazów złożonych» a) «będący częścią rzeczownika złożonego oznaczającego stan, sytuację z uwydatnieniem nie wystarczającego zasobu, nasilenia tego, co oznacza wyraz podstawowy, np. niedobór, niedomiar, niedorozwój, niedowład,… … Słownik języka polskiego